Το χρυσό φως του φθινοπώρου

Μπαίνει από το παράθυρο γλυκό το φως, χαϊδεύει τις κουρτίνες, φωτίζει το δωμάτιο και εσύ θυμάσαι ότι  ο ήλιος είναι τρυφερός όταν περάσει ο καύσωνας του καλοκαιριού. Σε μια χώρα σαν τη δική μας, με ένα μακρύ, καυτό καλοκαίρι που ο καθένας ψάχνει να προστατευτεί από τη ζέστη, το φθινόπωρο φαντάζει τόσο γλυκό και ευχάριστο.

Κάθεσαι σε μια πολυθρόνα, παίρνεις ένα βιβλίο και οι ηλιαχτίδες αρχίζουν να χορεύουν πάνω στα ρούχα και τα δάχτυλά σου Χαίρεσαι  αυτό το παιχνίδι. Θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια όταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι ακόμα, κάθε πρωινό, έβλεπες τις ηλιαχτίδες να μπαίνουν από το παράθυρο και άπλωνες τα χεράκια σου να χουφτώσεις τα σωματίδιά που κολυμπούσαν στο φως. Και αυτά όλο έφευγαν και εσύ όλο προσπαθούσες. Δεν τα πήρες ποτέ, ακόμα τα ψάχνεις.

Πάντοτε είχα την αίσθηση ότι το έτος αρχίζει από το φθινόπωρο, τότε είναι που όλα αλλάζουν. Άνοιγαν τα σχολεία, έκανες κάθε φορά καινούργια όνειρα, έπαιρνες νέες αποφάσεις, που σχεδόν ποτέ δεν τηρούσες, όμως τότε ήταν η ώρα να τις πάρεις. Άρχιζε η σπορά, όλοι προσδοκούσαν σε μια νέα χρονιά, πιο αποδοτική, πιο αισιόδοξη.

Το χρυσό φθινόπωρο,  με τα πρωτοβρόχια, με την γη να νοτίζεται και τους σπόρους να ξυπνούν μέσα από την αγκαλιά της και να υψώνουν τα κεφαλάκια τους να αντικρίσουν το φως. Μπορεί η έκρηξη να γίνεται την άνοιξη, όμως η αναγέννηση ξεκινά από το φθινόπωρο, πριν έρθει  ο χειμώνας που  όλα κοιμούνται.

Στους κήπους μας τώρα είναι η ώρα να φυτέψουμε τους βολβούς μας, τα κηπευτικά που θα μας χαρίσουν τις φρέσκες σαλάτες μας το χειμώνα και την άνοιξη. Ναι, για μένα τώρα αρχίζει το έτος!

Μπορείς να χαρείς το φθινόπωρο, να μπλέξεις τα δάχτυλά σου και να αντικρίσεις μέσα από τις χαραμάδες τους το φως και σαν παιδί να απλώσεις τα χέρια σου για να πάρεις τις ηλιαχτίδες που μπαίνουν από το παράθυρο. Μπορεί να τα καταφέρεις, και τότε το χρυσάφι το φθινοπώρου θα σε συντροφεύει όλο το χρόνο και ίσως σε όλη σου τη ζωή.

Καλό φθινόπωρο, λοιπόν!