Το μυστικό της Ζηνοβίας (Κεφάλαιο 29)

 

Το κείμενο αυτό είναι προϊόν μυθοπλασίας. Κανένας από τους χαρακτήρες που περιγράφονται δεν είναι πραγματικός.

Αεροπορικό ταξίδι προς Μελβούρνη Αυστραλίας

Η Ζήνα μόλις πήρε το θάρρος του κυρίου Νεοφύτου του είπε ότι είναι ο δεύτερος με το όνομα Νεοφύτου που συναντά στη Κύπρο. Τότε εκείνος της έδωσε κάποιες εξηγήσεις για την προέλευση του ονόματος:

-Ο Νεόφυτος είναι τοπικός άγιος της Πάφου με μεγάλη εκτίμηση από τους κατοίκους. Συνήθως όσοι ονομάζονται Νεόφυτος κατάγονται από την επαρχία της Πάφου. Αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε ο μοναστήρι του λίγο έξω από τη πόλη της Πάφου. Είναι αρχαιότατο. Ο Άγιος Νεόφυτος που έζησε και αγίασε εκεί κατά τον 12^ο αιώνα μ.Χ., έγραψε εκτεταμένα κείμενα που αφορούν την ιστορία της Κύπρου αλλά και άλλα σημαντικά γεγονότα της εποχής του.

-Δυστυχώς κατά την παραμονή μου στη Κύπρο πολύ λίγα πράγματα γνώρισα από τους θησαυρούς που υπάρχουν εδώ. Έπρεπε να τρέξω μια οικογενειακή υπόθεση, ένα μυστικό από το παρελθόν, κατακρίβεια.

-Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον!

Η Ζήνα για ένα πολύ παράξενο λόγο ένοιωθε πολύ άνετα με τον κύριο Νεοφύτου και χωρίς να καταλάβει πώς, του διηγήθηκε όλη την ιστορία της οικογένειάς της. Και κατέληξε λέγοντάς του την πρόθεσή της να γράψει δύο βιβλία: ένα για τους εργάτες της ειρήνης και ένα για την προγιαγιά της και τη ζωή που έζησε.

-Ξέρετε κύριε Νεοφύτου, συμπλήρωσε, την συγκεκριμένη περίοδο αυτά τα δύο θέματα με απασχολούν ιδιαίτερα. Θυμώνω με τον τρόπο που η κοινωνία αντιμετώπιζε και ακόμα αντιμετωπίζει τις γυναίκες και κάθε εγκυμοσύνη που γίνεται εκτός γάμου, εκτός δηλαδή του αποδεκτού πλαισίου που η κοινωνία καθορίζει. Και δυστυχώς αυτή την απόρριψη βιώνουν βασικά οι γυναίκες σαν να είναι μόνο αυτές οι συμμετέχουσες στη πράξη και στο αποτέλεσμα.

-Αγαπητή μου Ζήνα, υπήρξα για χρόνια καθηγητής κοινωνιολογίας αλλά έχω ενδιαφερθεί και μελετήσει και άλλους κλάδους, όπως αρχαιολογία και ιστορία. Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι τα θέματα που σας απασχολούν συνδέονται μεταξύ τους, έστω και αν φαίνονται διαφορετικά. Και εννοώ ο πόλεμος και η θέση της γυναίκας στη κοινωνία. Τα πάντα στη ζωή είναι συγκοινωνούντα δοχεία και αυτός ο κατακερματισμός σε ειδικότητες στην εποχή μας, πολλές φορές περιορίζει τη θέαση, καθώς επικεντρώνεται σε σημεία και όχι στην ολότητα.

-Πολύ ενδιαφέρον! Θα μπορούσατε να μου το εξηγήσετε περισσότερο.

-Βεβαίως. Πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, στην Ευρώπη αλλά και στη Κίνα, δηλαδή σε δύο πολύ απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη, έχουν φέρει στο φως πληροφορίες για τη θέση της γυναίκας την Λίθινη εποχή και αργότερα για την εποχή του Χαλκού, κατά την οποία οι άνθρωποι είχαν οργανωθεί σε κοινωνίες και είχαν εγκατασταθεί σε συγκεκριμένο τόπο.

-Την Λίθινη εποχή, οι άνθρωποι ήταν βασικά τροφοσυλλέκτες, κατοικούσαν σε σπήλαια και μετακινούνταν για να κυνηγήσουν τα ζώα με τα οποία τρέφονταν. Αυτή τη περίοδο, λοιπόν, υπήρχε ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, γιατί κυνηγούσαν μαζί και τρέφονταν μαζί. Αυτό αποδεικνύεται από τις βραχογραφίες που βρέθηκαν σε διάφορές περιοχές που δείχνουν άνδρες και γυναίκες να κυνηγούν πλάι- πλάι. Επίσης από τάφους αυτής της εποχής είναι φανερό ότι επικρατούσαν τα ίδια ταφικά έθιμα για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Και τα δύο φύλα θάβονταν με τα όπλα τους και τις ίδιες τιμές. Από εξετάσεις που έγιναν σε οστά που βρέθηκαν έχει αποδειχθεί ότι τρέφονταν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Μοιράζονταν δηλαδή τους πόρους. Και για την εποχή που μιλούμε η τροφή ήταν το υπέρτατο αγαθό. Επίσης οι σύγχρονοι ανθρωπολόγοι έχουν διαπιστώσει από τις ίδιες εξετάσεις ότι οι γυναίκες σωματικά ήταν εξίσου δυνατές με ένα άνδρα ολυμπιακό αθλητή της εποχής μας.

-Αργότερα, όταν οι άνθρωποι οργανωθήκαν σε κοινωνίες και πλέον η κατάκτηση και η διαφύλαξη της γης και της περιουσίας τους, απέκτησαν μεγάλη σημασία για την επιβίωσή τους, τα πράγματα άλλαξαν εντελώς. Οι γυναίκες έμεναν στη κοινότητα, καλλιεργώντας τα χωράφια, γεννώντας και φροντίζοντας τα παιδιά τους, ενώ οι άνδρες εμπλέκονταν σε πολέμους για να προστατεύσουν την περιουσία τους ή να κατακτήσουν και άλλη. Έτσι ξεκίνησαν λοιπόν οι πόλεμοι. Όταν η κατοχή γης έγινε το σημαντικό αγαθό για την επιβίωσή του ανθρώπου.

-Πάρα πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λέτε, κύριε Νεοφύτου. Για συνεχίστε. Τι έγινε λοιπόν τότε με τις γυναίκες; Πώς διαμορφώθηκε η θέση τους;

-Φαίνεται ότι η θέση των γυναικών τότε μειώθηκε σημαντικά, γιατί οι άνδρες ήταν αυτοί που διαφύλασσαν την κοινότητα από τους εχθρούς. Ο ρόλος τους ήταν πλέον καθοριστικός. Οι γυναίκες ασχολούνταν με εργασίες που δεν ανάπτυσσαν ιδιαίτερα τη μυϊκή τους δύναμη και σωματικά έγιναν πολύ πιο αδύνατες. Επίσης από εξέταση των οστών, που βρέθηκαν σε  τάφους αυτής της εποχής είναι φανερό ότι τρέφονταν και πολύ λιγότερο από τους άνδρες, βασικά φαίνεται ζούσαν με ότι περίσσευε από το γεύμα των ανδρών. Η ζωή σε κοινότητες διαμόρφωσε τις συνθήκες οι γυναίκες να κυοφορούν πιο συχνά και δυστυχώς πολλοί ήταν οι θάνατοι στις γέννες. Όλα αυτά υποβίβαζαν τη γυναίκα σε κατώτερο ον, με όλες τις συνέπειες που ακολούθησαν.

-Όπως και να το δεις, όπως και να το ερμηνεύσεις όλες αυτές οι εξελίξεις που περιγράφετε αδικούν κατάφορα τις γυναίκες. Παρόλα αυτά, ακούγοντάς σας έκανα ένα πολύ παράδοξο, θα μπορούσα να πω και αιρετικό συνειρμό, σε σχέση με τις υπάρχουσες δοξασίες.

-Πέστε μου, είμαι όλος αφτιά. Και πιστέψετέ με, μου αρέσουν πολύ οι ανορθόδοξες σκέψεις!

-Εγώ κύριε Νεοφύτου, δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου θρησκευόμενο άτομο. Παρόλα αυτά, θυμάμαι κάποιες θρησκευτικές ιστορίες από το σχολείο. Και μια από αυτές είναι η ιστορία του Αδάμ και της Εύας και γενικά το προπατορικό αμάρτημα. Είμαι βέβαιή ότι υπάρχουν πολλές ερμηνείες για το τι σημαίνει αυτός ο μύθος, όμως μόλις τώρα, ακούγοντάς σας, κατέληξα και εγώ σε μια:

-Όπως λέει η ιστορία, δόθηκε ο παράδεισος στους δύο αυτούς πρώτους ανθρώπους για να τον απολαμβάνουν με όλα τα αγαθά που περιλάμβανε. Αργότερα – και πάλι εδώ κατηγορούν τη γυναίκα – με ευθύνη της Εύας λοιπόν, δοκιμάζουν τον απαγορευμένο καρπό από το δένδρο της γνώσης και εκπίπτουν από το παράδεισο. Η Λίθινη εποχή, όπως την περιγράφετε, ίσως να αποτελεί τον παράδεισο, δηλαδή όλα ήταν για όλους και αργότερα όταν οι άνθρωποι απέκτησαν την επιθυμία της ιδιοκτησίας, της κατοχής δηλαδή για δικό τους όφελος κομματιού από τον παράδεισο, να τον έχασαν. Και εδώ θα κάνω ένα φεμινιστικό σχόλιο. Μια που και πάλι κατηγορούν τη γυναίκα για την απώλεια του παραδείσου, ας μην ξεχνούμε ότι ήταν όταν χάσαμε το παράδεισο που εξελιχθήκαμε σαν είδος.

-Πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία, αγαπητή μου Ζήνα. Δεν γνωρίζω αν συμφωνούν οι θεολόγοι μαζί σας, αλλά εμένα μου αρέσει! Ξέρετε πολλοί μύθοι της αρχαιότητας ασχολούνται με τα θέματα που έχουν να κάνουν με την εξέλιξη του ανθρώπου μέσα στους αιώνες. Φαίνεται ότι στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας διατηρούνται κάποιες αναμνήσεις και με μύθους, που καμιά φορά είναι συνταρακτικοί, γίνεται προσπάθεια να ερμηνευθεί αυτή η εξέλιξη Έχετε υπόψη σας τον ελληνικό μύθο του Προμηθέα;

-Ίσως να μου το ανέφερε ο Αλέξης. Δεν θυμάμαι. Παρακαλώ πέστε μου. Είμαι όλη αφτιά.

-Ο Προμηθέας ήταν ένας Τιτάνας που βοήθησε το Δία, τον ύψιστο θεό των αρχαίων Ελλήνων να καταλάβει την εξουσία, αντίθετα με τους άλλους Τιτάνες που πολέμησαν εναντίο του. Στην συνέχεια όμως χάρισε στους ανθρώπους την φωτιά και τους δίδαξε πολλές επιστήμες, παρακούοντας το Δία, ο οποίος δεν ήθελε οι άνθρωποι να προοδεύσουν. Εδώ θα έλεγα ότι η φωτιά συμβολίζει τη γνώση, όπως και στο μύθο που ανέφερες εσύ, όπου οι πρωτόπλαστοι δεν δικαιούντο να φάνε από το δένδρο της γνώσης.  Για την πράξη του αυτή πάντως, ο Προμηθέας τιμωρήθηκε σκληρά από το Δία. Οι άνθρωποι, από την άλλη, με τα δώρα του Προμηθέα εξελίχθηκαν σαν είδος, αλλά έγιναν και έρμαια του πολέμου. Κατά κάποιο τρόπο και στους δύο μύθους η πρόοδος τους ανθρωπίνου γένους, με την εισαγωγή της γνώσης, επέφερε αντιδικίες και πολέμους. Είναι αυτό που λέμε, ουδέν κακό αμιγές καλού ή και το αντίθετο.

-Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Είναι μεγάλο θέμα να ερμηνεύει κάποιος τους μύθους της αρχαιότητας. Όμως έχετε δώσει μια άλλη διάσταση στο θέμα της ειρήνης για το οποίο προτίθεμαι να γράψω. Σαν δημοσιογράφος έχω μάθει να περιορίζομαι στα γεγονότα και απλά να τα περιγράφω. Είναι πολύ ενδιαφέρον όμως να ανατρέχεις σε μύθους και άλλα θέματα, που μέσα από τους αιώνες καθόρισαν και καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Δημιουργείται ένα πεδίο διεύρυνσης σε έκταση αλλά και σε βάθος των καταστάσεων που προκαλούν τα γεγονότα, που σε διευκολύνει να έχεις μια πιο ολιστική άποψη. Ίσως έτσι να κατανοήσω καλύτερα τον κόσμο γύρω μου και να έχω εισηγήσεις να κάνω, αντί απλά να επικρίνω.

-Είστε εξαιρετική Ζήνα. Μπράβο σας. Για όλα υπάρχει η αιτία και το αποτέλεσμα. Α να, φτάσαμε στο Ντουμπάι. Θα αλλάξουμε αεροπλάνο εδώ.

-Ναι θα πρέπει να κατεβούμε. Ελπίζω να είμαστε και στην άλλη πτήση μαζί.

-Βέβαια! Να το επιδιώξουμε. Έτσι το ταξίδι δεν θα μας φανεί τόσο μακρινό.

Μετά από μια αναμονή μερικών ωρών, επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο για το ταξίδι προς στην Αυστραλία. Είχε ήδη βραδιάσει. Αφού έφαγαν το γεύμα που τους πρόσφεραν, φόρεσαν τις μάσκες τους και προσπάθησαν να κοιμηθούν. Όσο μπορεί να κοιμηθεί κανείς σε μια καρέκλα αεροπλάνου, φορώντας τη μάσκα του. Κάποιοι με ακουστικά στα αφτιά παρακολουθούσαν ταινίες, από τις εκατοντάδες επιλογές που πρόσφερε η αεροπορική εταιρεία, στη μικρή οθόνη απέναντί τους.

Η Ζήνα παρατήρησε για μια στιγμή τους συνταξιδιώτες της. Ένα ανώνυμο πλήθος από  ανθρώπους διαφορετικής προέλευσης, διαφορετικών φύλων, διαφορετικών φυλών και ηλικιών, στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, πραγματικά σαν σαρδέλες, να διασχίζουν τους ουρανούς από το ένα σημείο του πλανήτη στο άλλο.

-Είμαι τυχερή σκέφτηκε που έχω δίπλα μου τον κύριο Νεοφύτου. Ένα τόσο μακρινό ταξίδι μες τη μοναξιά είναι δύσκολο.

Το αεροπλάνο ταξίδευε ανατολικά και έτσι δεν άργησε να ξημερώσει. Η Ζήνα σήκωσε λίγο το σκίαστρο του παραθύρου της για να μην ενοχλήσει τους γύρω της και κοίταξε έξω. Πετούσαν πάνω από τα σύννεφα, που απλώνονταν από κάτω αφρώδη και απαλά. Πολλές φορές, από μικρή, όταν ταξίδευε με το αεροπλάνο και κοίταζε τα σύννεφα, ήθελε να ξαπλώσει επάνω τους και να βυθιστεί στην αγκαλιά τους.

-Άραγε θα με κρατήσουν, σκέφτοταν ή θα πέσω στη γη! Αν με κρατήσουν όμως θα είναι το πιο υπέροχο συναίσθημα!

Γύρω  απλωνόταν ένα γλυκό φως. Το φως του ήλιου που χάιδευε τα σύννεφα και έστελνε ελπίδες και ζωογόνο δύναμη προς τη γη.

-Κάτω από τα σύννεφα θα έχει σκοτεινιά, συλλογίστηκε. Οι άνθρωποι θα είναι βυθισμένοι στην καθημερινότητα και τα προβλήματά τους και ξεχνούν πως πάνω από τα σύννεφα ο ήλιος λάμπει και μόλις αυτά μετακινηθούν λίγο θα τους φωτίσει με την λάμψη του. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε το φως, έστω και αν δεν το βλέπουμε. Αυτό είναι πάντα εκεί.

Εκείνη την ώρα τα φώτα του αεροπλάνου άναψαν και οι αεροσυνοδοί άρχισαν να μοιράζουν το πρόγευμα. Ο κύριος Νεοφύτου άνοιξε τα μάτια του και καλημέρισε τη Ζήνα. Εκείνη σήκωσε εντελώς πλέον το σκίαστρο από το παράθυρο και απολάμβανε το υπέροχο θέαμα της ανατολής πάνω από τα σύννεφα.

Αφού τελείωσαν το πρωινό και φορέσαν τις μάσκες τους, άρχισαν να κουβεντιάζουν και πάλι. Η Ζήνα είπε στο κύριο Νεοφύτου για τους συνειρμούς που έκανε σχετικά με το φως και τα σύννεφα.

-Ξέρετε, του είπε, δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα αεροπορικά ταξίδια για τον συνωστισμό που βλέπετε γύρω σας και τον περιορισμό σε ένα τόσο μικρό χώρο. Όμως η μαγεία του να ταξιδεύεις πάνω από τα σύννεφα και να διασχίζεις τόσο μεγάλες αποστάσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι μαγική. Νικάς την βαρύτητα και κάνοντας παρέα με τον ήλιο και το φως.

-Πολύ ποιητική περιγραφή! Πρώτη φορά την ακούω. Συνήθως οι άνθρωποι είναι βυθισμένοι στις σκέψεις τους ή στις φοβίες τους. Εσείς όμως παρατηρείτε τον κόσμο γύρω σας. Για αυτό πιστεύω είστε μια καλή δημοσιογράφος.

-Αλήθεια, πώς βλέπετε την εποχή που ζούμε σήμερα; Αυτή τη φρενίτιδα που έγινε η καθημερινότητά μας στον αστερισμό του κορωνοϊού;

-Η ανθρωπότητα έχει βιώσει πανδημίες πολλές φορές, μάλιστα λέγεται ότι ζούμε μια, τέτοιας έκτασης, κάθε εκατό χρόνια. Και αν κρίνουμε από την προηγούμενη που ήταν η Ισπανική γρίπη, έχουν περάσει περίπου εκατό χρόνια. Φυσικά είναι η πρώτη φορά που υπάρχει τέτοια παγκοσμιοποίηση, που οι άνθρωποι ταξιδεύουν τόσο πολύ και μεταδίδουν τον ιό τόσο ευρέως και με μεγάλη ταχύτητα. Είναι βέβαια και η πρώτη φορά που κυκλοφορούν τόσα εμβόλια και οι κυβερνήσεις -τουλάχιστον οι δυτικές – κάνουν τόσες προσπάθειες να τον περιορίσουν. Είναι όμως τρομερά δύσκολο. Γιατί όσοι περιορισμοί και να μπουν πάντοτε επαφίεται στο άτομο αν θα συναινέσει ουσιαστικά για να προστατεύσει τον εαυτό του και τους άλλους.

-Έχετε δίκαιο. Επανερχόμαστε πάντοτε στην προσωπική ευθύνη και στην ατομική ηθική.

-Αυτό που λέτε είναι απόλυτα σωστό. Οι άνθρωποι συνήθως υπακούουν από φόβο ή δεν υπακούουν από αντίδραση. Σπάνια η ηθική απέναντι στη κοινωνία καθορίζει την συμπεριφορά και τις αποφάσεις τους. Και όμως αν θα θέλαμε να είμαστε μια ευτυχισμένη κοινωνία θα έπρεπε να έχουμε ενσυναίσθηση και ευαισθησία για την ευημερία των γύρω μας.

-Ανοίγετε μεγάλα θέματα, κύριε Νεοφύτου. Η γενική άποψη είναι ότι η ηθική γύρω μας είναι διαβρωμένη και επικρατεί το κακό και η διαφθορά. Δεν διαφωνώ σε γενικές γραμμές. Όμως για να διατηρείται ο κόσμος και να έχουμε επιβιώσει σαν είδος μέχρι σήμερα, σημαίνει ότι έστω και στο ελάχιστον, το καλό νικά το κακό. Διαφορετικά θα είχαμε εξαφανιστεί.

-Σε αυτό έχετε δίκαιο. Άσχετα αν μας βομβαρδίζουν καθημερινά με κακές ειδήσεις, υπάρχουν πολλά θετικά που γίνονται σε αυτό το κόσμο και καλά θα κάνουμε να επικεντρωνόμαστε και σε αυτά. Εσείς σαν δημοσιογράφος θα μπορούσατε να συμβάλετε σε αυτό.

-Αυτός είναι ο στόχος μου γράφοντας ένα βιβλίο για τους εργάτες της ειρήνης. Πάντοτε θυμάμαι και έχω υπόψη μου ένα ντοκιμαντέρ που είδα για την δημιουργία του σύμπαντος. Έλεγε ότι μετά το big bang, τη μεγάλη έκρηξη δηλαδή, η ενέργεια άρχισε να μετατρέπεται σε σωματίδια ύλης και αντιύλης. Τα σωματίδια της ύλης μόλις έρθουν σε επαφή με τα σωματίδια της αντιύλης εξουδετερώνονται. Και παρόλο που δημιουργήθηκε περίπου ο ίδιος αριθμός και από τα δύο είδη ύλης, για να υπάρχει ο κόσμος σήμερα, σημαίνει ότι σε ένα τεράστιο αριθμό σωματιδίων αντιύλης, υπήρξε ένα περισσότερο σωματίδιο ύλης. Και χάρη σε αυτό το ένα επιπλέον σωματίδιο ύλης, υπάρχουμε εμείς οι δύο και καθόμαστε εδώ και τα κουβεντιάζουμε.

-Με εντυπωσιάζετε Ζήνα, με τους συνειρμούς και τη συσχέτιση που κάνετε με τα πάντα γύρω σας.

-Μα ο κόσμος είναι μια ολότητα. Δεν αποτελείται από διάσπαρτες μονάδες. Για αυτό αν καταστρέψουμε τη φύση γύρω μας θα καταστρέψουμε και τους εαυτούς μας. Όσοι μπορούμε, θα πρέπει να το φωνάξουμε αυτό. Όσο λίγο και να ακουστούμε θα είναι αρκετό για να νικήσουμε την αρνητική ενέργεια που θέλει να καταστρέψει τη ζωή.

-Πραγματικά είναι μια ευλογία που σας συνάντησα. Ποτέ στη ζωή μου δεν έκανα πιο ενδιαφέρον ταξίδι. Ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσες ώρες.

-Πριν λίγες μέρες συζητούσαμε με τον Αλέξη αν οι άνθρωποι και τα γεγονότα που συναντούμε στη ζωή μας είναι αποτέλεσμα τύχης ή είναι μοιραία. Δεν μπορέσαμε να καταλήξουμε σε συμπέρασμα. Μπορεί να μην μάθουμε ποτέ, φτάνει όμως να μπορέσουμε να τα αξιοποιήσουμε. Και στη δική μας περίπτωση νομίζω το καταφέραμε τα μέγιστα.

-Έχετε δίκαιο. Από τις συζητήσεις μας σε αυτό το ταξίδι, βγαίνω πιο κερδισμένος και πιο αισιόδοξος για το μέλλον του κόσμου και του πλανήτη μας.

-Και εγώ κύριε Νεοφύτου, έχω διευρύνει τις γνώσεις μου. Έχετε δώσει μια άλλη διάσταση για το κόσμο γύρω μου και τη σχέση του με τους μύθους των προγόνων μας. Πόσο θα πρέπει να εμβαθύνουμε σε αυτές τις ιστορίες!

-Δεν θα δυσκολευτείτε να το κάνετε. Είμαι βέβαιος!

Εκείνη την ώρα ο κυβερνήτης του αεροσκάφους ανακοίνωσε την άφιξή τους στη Μελβούρνη. Η Ζήνα κοίταξε από το παράθυρο και είδε τα περίχωρα της πόλης της, με τις ομοιόμορφες μονοκατοικίες και τους πράσινους κήπους. Εδώ που βρισκόταν το αεροδρόμιο, έξω από το κέντρο της πόλης, δεν υπήρχαν ψηλά κτήρια και πολυκατοικίες. Ένοιωσε μια συγκίνηση στη καρδιά της. Επέστρεφε στη πατρίδα της. Θα συναντούσε τον Αλέξη και θα του έλεγε για την εγκυμοσύνη της.

-Έφυγα, σκέφτηκε ένας άλλος άνθρωπος και επέστρεψα σοφότερη και πιο δυνατή. Ήταν ένα ευλογημένο ταξίδι που μου άλλαξε τη ζωή. Συναντήθηκα με τους προγόνους μου και έμαθα από αυτούς. Έχω μπροστά μου πολλά έργα να επιτελέσω. Και ότι και να συμβεί θα παλέψω. Για την ευτυχία και για ένα καλύτερο κόσμο. Όσο μπορώ. Σαν την Ζηνοβία.

Το αεροπλάνο άρχισε την κατάβαση για την προσγείωση. Αυτό το ταξίδι τελείωσε. Ένα άλλο αρχίζει.

 

Φωτογραφία

Άγιος Νεόφυτος

Προμηθέας