Μια τρυφερή καθημερινή ιστορία

Μια μικρή ιστορία που στάλθηκε από το φίλο του Cosmosblog Φαέθωνα. Εκφράζει μια  καθημερινή στιγμή και δείχνει την τρυφερότητα της ανθρώπινης φύσης, όταν αφήνεται να εκφραστεί.

…χτες κάηκε μια λάμπα (of course) και πήγα στον μπακάλη να πιάσω μια νέα. Εκεί δουλεύει μια κυρούλα που είναι μάλλον πολύ μόνη στη ζωή της. Είναι κοντά στα 70 ατημέλητη κοντούλα, δεν πηγαίνει  ποτέ διακοπές, ακόμη και στα γενέθλιά της (μου το λέει όποτε έρχονται). Όταν δεν έχει βάρδια έρχεται στο κατάστημα να μαζέψει λεφτά για φιλανθρωπίες. Στα καρναβάλια έρχεται ντυμένη με κοστούμια και αρκετά συχνά έρχεται και λέει ανέκδοτα στους πελάτες. Πολύ απλοϊκά και αθώα ανέκδοτα.

Είμαι σε αρκετά κεντρική περιοχή και πολλοί πελάτες του μπακάλη είναι απλά περαστικοί στην πόλη, έτσι αρκετές φορές δεν την αντιμετωπίζουν φιλικά. Πολλές φορές έτυχε και να τη βρίσουν. Έτυχε και φάσεις να χρειαστεί να την υπερασπιστούν άλλοι πελάτες όταν της φωνάζουν (σημ. Ζω στο τρίγωνο των καταγωγίων  με πολλούς μεθυσμένους).

Τέλος πάντων την είδα και τη ρώτησα αν έχει κάποιο ανέκδοτο να μου πει για τα Χριστούγεννα, και χαμογέλασε και μου είπε ένα. Απόρησε γιατί μερικές φορές πελάτες τις ζητάνε οι ίδιοι να τους πει ανέκδοτά. Δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους, της είπα, αλλά για μένα μετά από μια δύσκολη μέρα προσφέρουν πολλά τα αστεία της και το χαμόγελό της.

Την προηγούμενη κάποιος ήρθε και της έφερε μία ανθοδέσμη και δεν το περίμενε καθόλου, μου είπε, και σήμερα εγώ της λέω αυτό! Και τότε ξεκίνησε να δακρύζει. Και επειδή ούτε και εγώ είμαι στα πολύ καλά μου ξεκίνησα να δακρύζω και εγώ. Αμέσως μετά το μηχάνημα απέρριψε την κάρτα μου, αλλά ευτυχώς, ήταν επειδή ήταν απλά ελαττωματικό το μηχάνημα, άρα στο τέλος όλα καλά!

Φαέθων