Καλοκαίρι

Εσύ γεννήθηκες την άνοιξη.
Σημάδι πως η ζωή σου έχει τη δύναμη της δημιουργίας,
τους καρπούς της δημιουργίας όμως, τους γεύεσαι το καλοκαίρι,
η προσδοκία της αναγέννησης σε γεμίζει το φθινόπωρο
και το χειμώνα απολαμβάνεις την ανάπαυση και τη βεβαιότητα
ότι η άνοιξη θα έρθει και πάλι…
Η ζωή είναι ένας αέναος κύκλος

(απόσπασμα από την ανάρτηση μου Ευχές για την Αρτέμιδα, κατηγορία Κείμενα, ημερομηνίας 9/9/2020)

τους καρπούς της δημιουργίας όμως, τους γεύεσαι το καλοκαίρι,

Όταν ήμουν νεαρή χαιρόμουν το καλοκαίρι σαν τίποτε άλλο. Οι εκδρομές στη θάλασσα, τα δροσερά βράδια της Λευκωσίας να κουβεντιάζουμε με φίλους, τα όνειρα που φτεροκοπούσαν γύρω μας – έστω και αν οι καιροί ήταν χαλεποί, με μια πατρίδα κατακομματιασμένη και χιλιάδες πρόσφυγες στα τσαντίρια. Η λαμπερή ομορφιά της νιότης μας συνόδευε σε κάθε βήμα, παρόλο που εμείς δεν είχαμε επίγνωση της δύναμής μας.

Τώρα όμως, που ζούμε το καλοκαίρι της ζωής μας, μπορούμε να γευτούμε τους καρπούς της δημιουργίας και γυρνώντας πίσω να αναπολήσουμε τις στιγμές που είχαν ποιότητα και αξία. Και αυτές οι στιγμές είναι πολλές για όλους μας. Υπήρξαν φυσικά και στιγμές βαθύτατου πόνου, αλλά ας τις δούμε σαν το προζύμι που αρχικά ξίνισε και μετά φούσκωσε για να γίνουμε αυτοί που είμαστε σήμερα.

Είναι λοιπόν το καλοκαίρι μια εποχή νωχέλειας και απόλαυσης των αγαθών της ζωής. Γεννηθήκαμε σε ένα νησί και μπορούμε να απολαύσουμε τη θάλασσα, μπορούμε να μυρίσουμε τον πεύκο στα βουνά, μπορούμε να καθίσουμε με φίλους τα δροσερά βράδια και να μιλήσουμε για χίλια δυο. Δεν είναι ανάγκη να καθόμαστε μπροστά από την τηλεόραση, να ιδρώνουμε και να παραπονιόμαστε για τη ζέστη!

Δεν αντέχω στον πειρασμό να μη σας διηγηθώ μία ιστορία καλοκαιρινή, τότε που δεν υπήρχε στα σπίτια μας η τηλεόραση και μαζευόμασταν συγγενείς και φίλοι στις αυλές και στις βεράντες για να περάσουμε τη νύχτα ευχάριστα. Ήμουνα πολύ μικρό παιδάκι τότε, μα τις θυμάμαι αυτές τις βραδιές.

Παίζαμε λοιπόν ένα παιχνίδι που το έλεγαν Περλίνα. Η Περλίνα καθόταν στη μέση του κύκλου και οι υπόλοιποι γύρω – γύρω. Μία από την παρέα ήταν η κουτσομπόλα και γύριζε όλους τους υπόλοιπους από τους οποίους έπαιρνε, μυστικά, ένα χαρακτηρισμό για την Περλίνα. Μετά πήγαινε και της έλεγε:

— Κυρία Περλίνα, περνούσα από τη γειτονιά σας και είχαν τη συναφορά σας. Άλλοι έλεγαν καλά, άλλοι έλεγαν κακά. Θέλετε να σας τα πω;

Η Περλίνα φυσικά συμφωνούσε και άρχιζε η κουτσομπόλα:

—Μία είπε πως είσαι ιδιότροπη, άλλη είπε ότι είσαι έξυπνη, άλλη είπε ότι έχεις στραβή μύτη και ούτω καθεξής.

Η Περλίνα προσπαθούσε να καταλάβει ποιος είπε το κάθε χαρακτηριστικό και όταν το πετύχαινε, Περλίνα γινόταν αυτή που βρέθηκε τι είχε πει και η αρχική Περλίνα έπαιρνε τη θέση της κουτσομπόλας. Έτσι όλοι ανακυκλώνονταν σε όλες τις θέσεις.

Αθώα και ανώδυνα παιχνίδια, χωρίς σεξουαλικά υπονοούμενα και δολιότητα. Είχε και τη χρήσιμή του πλευρά: Μάθαινες τι σκέφτονταν οι άλλοι για σένα και αν ήσουν έξυπνος προσπαθούσες να το διορθώσεις.

Καλό καλοκαίρι λοιπόν! Ας απολαύσουμε τη θάλασσα. Ας απολαύσουμε τα βουνά, ας απολαύσουμε την παρέα με αγαπημένα πρόσωπα, ας μυρίσουμε τις νύχτες και ας αξιολογήσουμε τη ζωή μας τώρα, που γευόμαστε τους καρπούς όποιας δημιουργίας καταφέραμε να παράξουμε την άνοιξη της νιότης μας…