Η μάσκα 2

Γεια σας και πάλι. Είμαι εγώ, η μάσκα που ανησυχούσα τον Μάιο ότι ο Βασιλιάς θα έχανε τη δύναμή του. Ούτε να το φανταστείτε! Ο Βασιλιάς σήμερα είναι πανίσχυρος!

Όπως σας τα έλεγα τα πράγματα, δηλαδή. Η κυρία μου τότε είχε χαλαρώσει, ξεχνούσε να με φορέσει και είχα αρχίσει να μαραζώνω. Το αντισηπτικό όμως μου έδινε θάρρος: περίμενε και θα δεις, έλεγε. Και ξαφνικά οι άνθρωποι άρχισαν να αρρωσταίνουν και πάλι και εγώ άρχισα να ξαναβγαίνω με την κυρία. Πηγαίναμε παντού αυτή τη φορά: σε υπεραγορές, σε φαρμακεία, σε επισκέψεις, σε εστιατόρια, σε υπαίθρια θέατρα. Μεγάλη κινητικότητα.

Μέσα σε όλες αυτές τις εξόδους, είχα τη μεγάλη τύχη να γνωρίσω τον Βασιλιά. Κάπου, η κυρία μου άγγιξε μία επιφάνεια που κατοικούσε ο Βασιλιάς και μετά άγγιξε εμένα. Αμέσως ο Βασιλιάς μαζί με τους υπουργούς του κάθισαν στην επιφάνειά μου. Ω τι μεγάλη τιμή! Ο Βασιλιάς ήταν μικρός και αόρατος, όμως τόσο έξυπνος! Οι υπουργοί του ακούραστοι εργάτες για τον σκοπό, τον μεγάλο σκοπό. Θα σας πω για αυτό, σε λίγο.

Πρώτα πρέπει να σας ενημερώσω ότι μετά από αυτή την επίσκεψη του Βασιλιά, η κυρία μου αρρώστησε και την πήγαν στο νοσοκομείο. Εμένα με πέταξαν σε μια γωνιά και ξέχασαν να με πλύνουν ή να με απολυμάνουν. Έτσι παρακολουθούσα όλες τις συνεδρίες του Βασιλιά με τους υπουργούς του. Αυτό ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον από το να κυκλοφορώ έξω.

Έμαθα λοιπόν τα εξής: ο Βασιλιάς δεν ήρθε τυχαία στη γη. Ήρθε με ένα συγκεκριμένο στόχο: να κλέψει ή μάλλον να κρύψει από τους ανθρώπους το χαμόγελο. Και πώς γίνεται αυτό; Εδώ είναι που μπαίνω εγώ στο σχέδιο. Αναγκάζοντάς τους να φορέσουν μάσκα! Εμένα δηλαδή! Εμένα, που πριν ένα χρόνο ελάχιστοι με γνώριζαν και ελάχιστοι επέλεγαν να με φορέσουν. Εγώ, είμαι πρωταγωνίστρια!

Και ο λόγος που έπρεπε να κλέψουν το χαμόγελο από τους ανθρώπους: απλός. Θα σας μεταφέρω τα λόγια τους. Λίγο πολύ σοβαρά, αλλά θα προσπαθήσω: Τα περισσότερα εξελιγμένα όντα του σύμπαντος είναι ασώματα. Ο Άνθρωπος έχει ακόμα σώμα και εκφράζει συναισθήματα. Η ικανότητα αυτή, λένε, του δίνει τεράστια δύναμη στο να διευθύνει καταστάσεις και να επιτυγχάνει τους στόχους του. Τα άλλα νοήμονα όντα δεν το θέλουν αυτό. Έκαμαν λοιπόν αυτή την εκστρατεία για να κρύψουν το χαμόγελο, να λιγοστέψουν την επαφές, τις αγκαλιές και το χάδι. Έμεινε το βλέμμα, μα από τον τρόμο τους οι περισσότεροι άνθρωποι κλείδωσαν και την έκφραση στα μάτια τους.

Έξυπνη κίνηση! Εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτε από όλα αυτά και ούτε με νοιάζει εδώ που τα λέμε. Ελπίζω η κατάσταση να συνεχιστεί, γιατί στην ουσία εγώ είναι που βασιλεύω αυτή την εποχή πάνω στη γη! Εγώ, η ταπεινή, ασήμαντη μάσκα. Οι άνθρωποι με θέλουν για προστασία, ο Βασιλιάς για εξουσία και ζήτω! Εγώ φιγουράρω παντού.

Είμαι η Μις Υφήλιος του 2020!