Ειρήνη και Πόλεμος

Κάποτε ζήτησαν από την μητέρα Τερέζα να λάβει μέρος σε μια πορεία κατά του πολέμου. Εκείνη απάντησε: «Όχι. Όταν θα κάνετε πορεία υπέρ της Ειρήνης να με καλέσετε και θα έρθω».

Την πρώτη φορά που το άκουσα δεν μπορούσα να καταλάβω την διαφορά. Και όμως η διαφορά είναι τεράστια. Είναι όση είναι η διαφορά ανάμεσα στην Ειρήνη και τον πόλεμο.

Σήμερα, λοιπόν, που οι ειδήσεις, μας τρομάζουν καθημερινά με τον πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, εμείς θα μιλήσουμε για την Ειρήνη.

Τι είναι η Ειρήνη; Είναι η κοινωνική κατάσταση της ευημερίας, και της κατανόησης. Είναι όταν ανοίγουμε την καρδιά μας για να χωρέσει (να συν -χωρέσει) και τον απέναντι. Είναι όταν αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι τα δίκαια τα δικά μας δεν είναι σημαντικότερα από τα δίκαια του απέναντι. Είναι όταν καταλαγιάσουμε το θυμό μέσα μας και αποκτήσουμε την υπομονή όχι απλά να ακούσουμε αλλά να ακροαζόμαστε τη θέση του απέναντι.

Δύσκολο, πολύ δύσκολο εγχείρημα η Ειρήνη! Πρόσφατα άκουσα και την άποψη που επικρατεί ευρέως, ότι η Ειρήνη είναι αποτέλεσμα της δύναμης των όπλων του δυνατού. Ίσως μια εφήμερη Ειρήνη να είναι και αυτό. Όμως είναι μία κατάσταση που δεν διαρκεί και όταν οι ισορροπίες αλλάξουν – που πάντοτε αλλάζουν – θα ξαναέρθει ο πόλεμος.

Η Ειρήνη είναι κατάσταση εσωτερική. Ξεκινά από το άτομο και την ικανότητά του να μην ενεργεί αντανακλαστικά αλλά να υπερπηδά την φυσική αντίδραση του θυμού και της εκδίκησης και να ενεργεί υπερβατικά. Έχει μεγάλη σημασία εδώ να αντιληφθούμε ότι δεν μιλούμε ούτε για ηττοπάθεια, ούτε για αδιαφορία. Μιλούμε για την εξαιρετικά σημαντική επιλογή της κατανόησης των λόγων της συμπεριφοράς του απέναντι και την αντιμετώπιση των επιχειρημάτων του στη ρίζα της προέλευσής τους. Μιλούμε για μεγαλείο.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μία ημέρα στην άλλη. Ούτε θα αλλάξει κάτι αν το κάνουν απλά μερικοί. Η διαφορά θα γίνει αν αυτοί οι μερικοί γίνουν το προζύμι που θα φουσκώσει σιγά – σιγά και θα μεταμορφώσει την κοινωνία.

Κατά βάθος όλοι τα ξέρουμε όλα αυτά. Είναι οι ποιότητες της καλής μας φύσης. Τα λόγια που γράφονται αυτή τη στιγμή επιδιώκουν να βοηθήσουν όλους μας να ξυπνήσουμε για λίγο από τον λήθαργο της καταναλωτικής μας ύπνωσης και της μηχανικής μας καθημερινότητας.

Έχει σημασία να ποθήσουμε την Ειρήνη. Να την ποθήσουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας και μην δώσουμε ίχνος από την ενέργειά μας στον εκκωφαντικό θόρυβο του πολέμου. Όσο και αν τα τύμπανα σφυροκοπούν στα αφτιά μας, όσο και αν οι εικόνες φρίκης ματώνουν την καρδιά μας, έχει σημασία εμείς να στείλουμε την ενέργεια της ψυχής μας στο ευτυχισμένο πνεύμα της Ειρήνης και να την επικαλεστούμε για όλους, μα για όλους τους ανθρώπους!

Θεωρώ, λοιπόν πως αν πραγματικά ποθούμε την Ειρήνη, και ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή για τους γείτονες λαούς, πρέπει να συγκεντρωθούμε – αν είναι δυνατό να διαλογιστούμε – στη δύναμη της Ειρήνης. Κάθε θετική σκέψη τροφοδοτεί την ενέργεια γύρω μας και αλλάζει τις δυνάμεις που κατευθύνουν την μοίρα της ανθρωπότητας. Μην υποτιμάτε την δύναμη του πνεύματος! Το σύμπαν δεν αποτελείται μόνο από ύλη. Αποτελείται και από ενέργεια. Και είναι η ενέργεια που δίνει ποιότητα στη ζωή μας. Όχι η ύλη.

Να είστε στο πλευρό της Ειρήνης, λοιπόν! Με το πνεύμα και τη ψυχή σας!