Γεννηθήτω το φως!

Αφιερωμένο στο Μάριο που έφυγε σήμερα. Καλό ταξίδι να έχεις στο φως!

Σκοτάδι.
Παντού σκοτάδι.
Ψηλαφώ την πορεία μου με τα ακροδάχτυλα
και χαράσσω τον δρόμο μου με τη δύναμη της ψυχής.

Φόβος.
Παντού φόβος.
Ήχοι στο υπόβαθρο.
Πνιγμένες κραυγές και αγωνία
αγνώστων υπάρξεων.

Μυστήριο.
Το μυστήριο της νύχτας,
η χαραυγή που δεν έρχεται,
οι εφιάλτες που κατακλύζουν το μυαλό.

Πρέπει να συγκροτηθώ!
Πού είναι οι δυνάμεις μου;
Σφίγγω τα δάχτυλα.
Ορθώνω το κεφάλι.

Οι εφιάλτες γκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύργοι.
Στο σκοτάδι αρχίζω να βλέπω σκιές
Και ξέρω πως έρχεται η χαραυγή.

Ο κόσμος γύρω μου
εκτείνεται σε ένα έναστρο σύμπαν
και φωνή ακούγεται να δονείται
στο άπειρο:
Γεννηθήτω το φως!

Ψηλαφώ την ψυχή μου,
ατενίζω τον φόβο μου,
και εναγκαλίζομαι το μυστήριο:
Και εγένετο φως!